Książka użytkowania i pielęgnacji Frigidaire Gq1442es

Książka użytkowania i pielęgnacji Frigidaire Gq1442es to szczegółowe instrukcje, które pozwalają użytkownikom na pełne wykorzystanie i zachowanie długotrwałego działania urządzenia. Książka zawiera wszystkie niezbędne informacje, takie jak instrukcje montażu, konserwacji, dbania o urządzenie i instrukcje jego obsługi. Książka zawiera również specjalne instrukcje dotyczące bezpiecznego użytkowania urządzenia i wskazówki dotyczące jego naprawy. Książka użytkowania i pielęgnacji Frigidaire Gq1442es jest potrzebna, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalną wydajność urządzenia.

Ostatnia aktualizacja: Książka użytkowania i pielęgnacji Frigidaire Gq1442es



• Przejdź do menu głównego
Przejdź do treści

Dodano do koszyka

Ilość: szt.

Cena: zł

Wartość koszyka:

Przepiórki sprowadzono do Polski na początku lat 60-tych. Najpopularniejszą jest przepiórka japońska, która pochodzi od azjatyckiej, udomowionej przez Chińczyków. Przepiórki japońskie rozpoczynają nieśność w 6-7 tygodniu życia. Rocznie znoszą do 300 jaj. W chowie fermowym uzyskuje się wysoką nieśność, co wymusza częstszą wymianę stada podstawowego i umożliwia wysoką nieśność w skali roku. Samice są większe i uzyskują 140-150 g, samce 120-130 g masy ciała. Drugą najpopularniejszą rasą jest przepiórka mięsna Faraon. Przepiórki rasy Faraon wyhodowano w USA. Dorosłe samice osiągają do 280 g, a samce do 180 g. Brojlery ubija się w 6 tygodniu życia. Mięśnie piersiowe stanowią około 30% masy tuszki tych ptaków. Rocznie można przeprowadzić 8-10 rzutów brojlerów. Jest jednak problem z funkcjonowaniem ubojni specjalistycznych dla uboju tego gatunku drobiu.

Wymagania zootechniczne
Pomieszczenia przeznaczone do chowu przepiórek muszą spełniać określone wymagania zootechniczne. Powinny posiadać sprawną wentylację, oświetlenie, a wychowalnie powinny być wyposażone w dodatkowe źródła grzewcze. Wymiana powietrza powinna następować 8 razy w ciągu doby, lecz łagodnie, gdyż ptaki te są bardzo wrażliwe na przeciągi. Najwyższe wymagania cieplne mają pisklęta. Równomierne ich rozmieszczenie w pomieszczeniu wskazuje na optymalną temperaturę w środowisku.

W zależności od celu chowu przepiórki utrzymywane są w określonych pomieszczeniach. Nioski chowane są w klatkach. Na 1 m2 można utrzymywać do 40 ptaków. Wysokość klatki powinna wynosić od 20-25 cm, a ściany z siatki drucianej o rozmiarach oczek 1-1, 3 cm lub z prętów rozstawionych do 1, 3 cm. Poidła mogą być umieszczone w klatce, jak i na zewnątrz, natomiast karmidła poza klatką z możliwością pobierania paszy przez otwory w klatce. Zapobiega to stracie paszy. Chów klatkowy umożliwia utrzymanie dużej obsady ptaków, zmechanizowanie zbioru jaj i usuwanie obornika. Przy wychowie młodych przepiórek wykorzystać należy ruszt podłogowy. Pod rusztem powinna znajdować się wysuwana taca nawozowa względnie taśma.

Wilgotność powietrza powinna wynosić od 60-75%. Zbyt niska wilgotność sprawia, że ptaki pobierają więcej wody celem wyrównywania jej ubytków w organizmie. Natomiast za wysoka wpływa na rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych. Zapotrzebowanie na światło jest zmienne w zależności od okresu fizjologicznego ptaków. Przez pierwsze 2 tygodnie życia, kiedy przepiórki mają szybką przemianę materii i wymagany jest stały dostęp do paszy oświetlenie winno być całodobowe. Do 7 tygodnia życia dzień świetlny skraca się, po czym stopniowo wydłuża w celu uzyskania optymalnej nieśności.

Jaja wylęgowe powinny być przechowywane w ciemności maksymalnie do 7 dni w temperaturze 14-16 oC, przy wilgotności ok. 65%. Przed nałożeniem do inkubatora są prześwietlane i brakowane w celu odrzucenia nie nadających się do lęgu. Długość inkubacji trwa 17-18 dni. W komorze lęgowej jaja znajdują się 14 dni w temperaturze 37, 2-37, 8 oC, przy wilgotności 69-70%. Na 3-4 dni przed wylęgiem jaja przekładane są do komory klujnikowej. W tym okresie wymagane jest zwiększenie wilgotności do 75-90%. Pisklęta wyjmowane są z inkubatora 24-48 godz. od wyklucia pierwszych piskląt. Po czym pisklęta umieszcza się w wychowalni pod dodatkowym źródłem ciepła. Jednocześnie przeprowadza się selekcję piskląt i usuwa te z wadami, zwracając uwagę na ich ruchliwość i zagojenie pępowiny.

Żywienie przepiórek
Jednodniowe pisklęta ważą 6 g i podwajają swoją masę ciała już w 2 dobie życia. Po wyjęciu piskląt z aparatu wylęgowego i przeniesieniu do przygotowanej wychowalni pierwszą czynnością jest podanie im letniej wody i mieszanki paszowej. Pisklęta należy obserwować i ewentualnie przyuczać do picia wody przez pochylenie dzióbkiem w kierunku poidła. Poidełka powinny być poza zasięgiem promiennika, aby nie było zbyt dużego parowania i za ciepłej wody. Pisklęta z reguły żywi się mieszankami pełnoporcjowymi ad libitum (do woli). Najwyższe wymagania względem składników pokarmowych w okresie odchowu przepiórek przypadają na okres pierwszego tygodnia życia (28% białka i 3000 kcal w 1 kg mieszanki).

Żywienie ptaków rzeźnych musi być zgodne z zapotrzebowaniem przy uwzględnieniu płci i masy ciała. Inaczej żywi się wybrakowane dorosłe przepiórki, które przeznacza się do tuczu. Celem tuczu jest zwiększenie masy ciała poprzez wzrost udziału tłuszczu podskórnego i sadełkowego. Tucz taki trwa od 2 do 3 tygodni. Jedynymi stosowanymi paszami mogą być śruty zbożowe z kukurydzy i pszenicy. Wartości stosowanych pasz w żywieniu przepiórek zbliżone są do wymagań jakie mają indyki w okresie odchowu i bażanty w okresie nieśności.

Źródło: Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, www. kpodr. pl, fot. sxc. hu

• Jesteś tutaj:
Strona główna Książki Prawo i administracja Wydawnictwa prawnicze Komentarze i opracowania prawne Użytkowanie wieczyste Zagadnienia konstrukcyjne

Menu

Opis Dane szczegółowe Opinie

Instytucja użytkowania wieczystego jest pełna zasadniczych sprzeczności. Nawiązuje ona bowiem do instytucji znanych w starożytności, natomiast w polskim systemie prawnym pojawia się dopiero w 1961 r. i to w okresie obowiązywania ustroju socjalistycznego.
Chociaż instytucja ta zapewnia użytkownikowi wieczystemu uprawnienia zbliżone do prawa własności, to jednak użytkowanie wieczyste jest prawem na rzeczy cudzej, gdyż państwo socjalistyczne nie było skłonne wyzbywać się własności nieruchomości. Ponadto, mimo wpływu szczególnej ochrony państwowej własności socjalistycznej na powstanie i kształt instytucji użytkowania wieczystego, instytucja ta została wykorzystana do przebudowy stosunków własnościowych w zakresie własności państwowej w ramach przemian społeczno-gospodarczych, jakie zaszły w Polsce na przełomie lat 80. i 90. XX w.
Wymienione sprzeczności musiały odcisnąć piętno na konstrukcji prawnej użytkowania wieczystego. Dlatego nasuwają się pytania o kształt poszczególnych elementów tej konstrukcji, o skalę teoretycznych i praktycznych komplikacji z niej wynikających i w końcu o przydatność instytucji użytkowania wieczystego w nowych uwarunkowaniach społeczno-gospodarczych. Niniejsza rozprawa jest próbą odpowiedzi na powyższe pytania.

Tylko osoby które kupiły dany produkt mogą dodawać opinie.